"ที่ดิน” เป็นทรัพย์อันมีค่าที่ทุกคนหวงแหนและ เป็นทรัพยากรธรรมชาติที่มีความสำคัญยิ่งต่อการ ดำรงชีวิตมนุษย์ โดยที่ดินในที่นี้หมายความถึงพื้นที่ ดินทั่วไปและหมายรวมถึงภูเขา ห้วย หนองคลอง บึง ทะเลสาบ เกาะ และที่ชายทะเลด้วย (ประมวล กฎหมายที่ดิน มาตรา 1) โดยแบ่งออกเป็น 2 ประเภท กล่าวคือ
1. ที่ดินของเอกชน รวมที่ดินที่ยังไม่มีหนังสือ สำคัญแสดงกรรมสิทธิ์ แต่อาจมีหลักฐานแบบแจ้ง การครอบครอง (ส.ค.1) หนังสือรับรองการทำ ประโยชน์ (น.ส.3, น.ส.3 ก.) ซึ่งผู้ครอบครองมีสิทธิครอบ ครองหรือทำประโยชน์ และที่ดินที่มีหนังสือสำคัญ แสดงกรรมสิทธิ์ เช่น โฉนดที่ดิน โฉนดแผนที่ โฉนด ตราจองและตราจองที่ตราว่าได้ทำประโยชน์แล้ว
2. ที่ดินของรัฐ ได้แก่ ที่ดินที่รัฐหรือหน่วยงาน ของรัฐเป็นผู้ถือกรรมสิทธิ์ รวมทั้งที่ดินรกร้างว่างเปล่า ซึ่งมิได้มีผู้ใดครอบครองเป็นเจ้าของ และสาธารณสมบัติของแผ่นดิน